Ruhu ve Yüreği Ateşler Saçan Cemşid Sultan

” Ölüm adildir

Aynı haşmetle vurur şahı, fakiri,” demiş bir Acem şairi.

Nedendir bilmem, bu sözcükler beni şehzade Cem Sultan’la buluşturur. Osmanlı tarihine hüzün dolu sayfalardan birini açan genç şehzade. Fatih’in, İstanbul’un fethinden sonra dünyaya gelen üçüncü oğlu. Annesi prenses Sofia, Çiçek Hatun, gözdesi Fatih Sultan Mehmet’in. Ruhu ve yüreği ateşler saçan Cemşid Sultan. Adını efsanevi Pers kahramanlarından alan, gençliği ölümle kaynaşan genç. Tahtın kendisinin olduğunu iddia ederek, Bursa’da padişahlığını ilan etmiş. Adına hutbe okutup, akçe bastırmış. Ne yazık ki keder, sevinci kısa sürede örter.

Ağabeyi II.Bayezit ile sürdürdüğü savaşta yenilgi, Cem Sultan’ı seçmiştir. Kaybetmenin acısı ona gurbet yolunu açmıştır, Adana’dan Kahire’ye, oradan da elini verdiği Rodos şövalyelerinin diyarına, adaya uzanmıştır. Ölümü hakkında rivayetler dolanır; kimilerine göre kahrından ölmüş, kimilerine göre ağabeyi tarafından zehirlenerek öldürülmüştür. Osman Gazi’nin, Orhan Gazi’nin fethettiği topraklara, Hüdavendigar şehrine ölümle buluşarak geldi, Cem Sultan. O da, sonsuz huzur için Muradiye külliyesinde ağabeyi Mustafa’nın yanında yatmaktadır.


Kaynak:
Ölümünün 40.Yılında Tanpınar Anısına, BURSA DENEMELERİ
Bursa Osmangazi Belediyesi, 1.Basım Ocak 2002 sayfa:41