I. Murat, Hüdavendigar cami inşaatı yapılırken işçi olarak çalışmış. O tarihlerde de Sırp kralı elçisini Bursa’ya göndermiş. Elçi Padişahın huzuruna alınmasını rica eder.
“Şu karşıda çalışan işçi, bizim padişahımızdır” derlerse de inanmaz.
Elçi “benimle alay etmeyin, elçiye zeval olmaz” der, ama sonunda inşaat da çalışan işçinin I. Murat olduğuna inanır.
Bu arada Padişaha kendisini görmek isteyen bir elçi olduğunu söylerler. Elleri harçlı olarak doğrulan I. Murat elçiye hoş geldin dedikten sonra ne istediğini sorar. Elçi de, Sırp kralı tarafından gönderildiğini ve kralın savaş istediğini söyler. Padişah sinirlenerek; Bana bakın, ben burada Allah’ın evini yaptırıyorum, bu inşaat bitmeden beni harbe mecbur kılmayın, aksi halde kralının iki gözünü çıkartırım, der ve iki parmağını havada sallar. Ülkesine dönen elçi kralına bu haberi vermek için kralın yanına girince, iki gözünün de çıkartıldığını ve yüzünde harç izleri olduğunu görür.
0 yorum:
Yorum Gönder